Bio Ongeremd Duo, Trio en Band, oftewel 'de Ongeremde Gasten'
 Met hun tomeloze inzet en vrolijkheid trekken ze de meest depressieve cafébezoeker uit zijn 'dip'. Ze zetten met hun uitzonderlijk breed en gevarieerd repertoire de meest uiteenlopende bruiloften op z'n kop en laten muzikaal omlijste bedrijfspresentaties 'gladjes en gelikt' verlopen. Ook kom je Ongeremd regelmatig tegen in instellingen waar mensen wonen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking.
Ongeremd heeft als 'handelsmerk' enthousiasme. Met hun ontwapenende presentatie spelen zij zonder 'kapsones en kouwe drukte' de grootste hits uit de afgelopen 60 jaar popmuziek.
  Neem een kijkje op het repertoire en verbaas je over hun veelzijdigheid.
  Staat er een nummer niet bij, vraag het ze en de kans is zeer groot dat ze ook die spelen.
Roept u maar...
  U roept en wij spelen. Een soort 'live jukebox', waarbij het aanwezige publiek bepaalt wat er gespeeld gaat worden. Deze Ongeremde Gasten spelen ruim honderd nummers van onnoemelijk veel bands en artiesten uit het blote hoofd. Geen tekst of muziekboeken erbij, waardoor de interactie met het publiek optimaal blijft. En zoals men van Ongeremd gewend is: de presentatie blijft luchtig en vooral ongedwongen. Natuurlijk zijn ze ook altijd te porren voor de bekende gastoptredens van passanten of het aanwezige volk. Ze zijn optimaal geschikt voor besloten feesten (o.a. huiskamers, tuinfeesten en barbecues), op terrassen, restaurants, campings en in kroegen. Desgewenst kan er veel Nederlandstalige popmuziek worden gezongen.
 Ongeremd maakt als duo en trio, naast 2 (heel soms 3) paar stembanden, gebruik van verschillende instrumenten. De akoestische gitaren, contrabas en mondharmonica's staan hierbij centraal. Om de zaak nog wat 'op te leuken', vergrijpen ze zich zo af en toe aan: accordeon, ukele, fluit, of mandoline. Tevens bespelen ze een aantal zelfontworpen instrumenten zoals: 'de zingende' fluitketel.
  Tijdens het gitaarspelen en zingen bedienen ze de basdrum (ouwe jerrycan).
Het verschil tussen duo en trio zit 'm alleen in de aanvulling op de contrabas en de ukele.
  Toch maakt de contrabas, samen met de basdrum, het totaal wel beslist completer.
 Voor de Ongeremde band komt er naast het bestaande trio een vierde man bij. Dit is een zingende 'multi instrumentalist', die vooral banjo, mandoline en gitaar speelt. Qua repertoire spelen ze meer dan 150 nummers. Naast de lijst van het duo/trio komen daar nog nummers bij van: 10 CC, AC/DC, Bee Gees, Chuck Berry, Brainbox, Herman Brood, Bruno Mars, Del Shannon, ELO, Hollies, Hooters, Jack Johnson, Lynyrd Skynyrd, Sandy Coast, Steve Harley & Cockney Rebel, e.a.
Wie zijn nou die kerels?
  Dat zijn 4 geroutineerde muzikanten die al jaren spelen/speelden in diverse Noord Hollandse bands. Naast podia in Noord en Zuid Holland & Friesland, trokken ze niet alleen verder het land in, maar waren ook in het buitenland actief.
Lees eens verder bij de 'Ongeremde Gasten' (menubalk). Daar kom je meer te weten over hun ervaringen met akoestische optredens en het gebruik van een geluidsinstallatie (elektrisch).
  
  
  
  
          Ger Rem is een echte laatbloeier, die op zijn vijftiende jaar begon met gitaar spelen.
            Van een vriend leerde hij wat gitaargrepen. Op een vakantie in Spanje kocht hij in Barcelona
            zijn tweede gitaar voor Fl 30,-. Zijn eerste optreden was op een camping in Frankrijk, hetgeen
            beschreven staat in het boek van Bert... en de Rest: Koorts op de planken (hoofdstuk 1: de
            eerste keer). Ger kreeg hierdoor helemaal de smaak te pakken en met het gitaarduo 'Breaklight'
            doet hij met een vriend zijn eerste optredens. Het repertoire bestond vooral uit muziek van Neil
            Young. Dat was eind jaren zeventig. In die tijd komt Ger in aanraking met Ierse volksmuziek.
            Hierbij komt hij in contact met Bert. Samen met enkele andere muzikanten beginnen ze de folkband
            'Buskers'. Na ongeveer 3 jaar houdt Ger dit voor gezien. Begin jaren tachtig komt Ger opnieuw
            in aanraking met Bert. Ze startten het folk-sixties trio 'Rowdidow'. Er werd veel gespeeld, zelfs
            het Oerolfestival in Terschelling werd aangedaan voor 2 optredens. Eind jaren tachtig, als Ger en
            Bert al aktief zijn met Bert... en de Rest, stopt Rowdidow met bestaan. Zo konden Ger en Bert al
            hun aandacht besteden aan Bert... en de Rest.
        
Jeroen
        Reijs begon op de gitaar van zijn broer de eerste akkoorden te tokkelen toen hij een jaar
        of zeventien was. Al snel kocht hij zelf een Spaanse 3/4 gitaar maar die werd al spoedig te klein en
        vervolgens ingeruild voor een normale Spaanse gitaar. De echte rockmuziek speelde toch niet zo lekker
        op zo'n gitaar met nylon snaren en al rap ging zijn zakgeld op aan een westerngitaar.
Rob de Jonge is zanger-gitarist bij de band, maar hij speelt net zo makkelijk basgitaar of contrabas. Ook op mandoline en banjo staat hij zijn mannetje.
Sinds David op jonge leeftijd de basgitaar ontdekte staat zijn leven in het teken van muziek. Ooit begonnen als bassist bij The White Niggers (rock-funck). Daarna volgde muzikale avonturen met o.a. Fresh Indeed, Mister Jinx, Skip The Intro, Lovepoison en verschillende tribute bands (o.a. The Who en Pink Floyd). En nu bassist bij Ongeremd!
Drummen doet John al vele jaren. Zo begon hij op de drumkit van zijn vader en kreeg de smaak van het drummen behoorlijk te pakken.
Rixte Adrichem wandelt op haar achtste de muziekschool van Drachten binnen. Ze wil wel eens bij de vioolles kijken maar ze komt naar buiten met een accordeon! Na een aantal jaren les speelt ze bij het Fries Jeugd Accordeon Orkest waar ze allerlei stijlen muziek leert spelen. Van klassiek, tot reggae en cajun.
        Op haar 17e gaat ze naar de pabo en het lijkt haar handig om in de klas de gitaar te kunnen gebruiken. Ze gaat op les en ontdekt dat liedjes meezingen tijdens het gitaarspelen ook erg leuk is.
Ooit is Marc begonnen in zijn studietijd als straatmuzikant, spelend op markten en braderieën
        ter vermaak van het winkelend publiek en om een zakcentje bij te verdienen. Ook speelde hij in die tijd
        in verschillende schoolbandjes. De 'grote roem' kwam met de band Bert & de rest. Er werd heel veel
        gespeeld in binnen en buitenland. Hoogtepunt was toch wel een optreden in Duitsland met de bekende
        Engelse sixties band The Tremmeloes. Na deze turbulente tijd startte hij samen met Ger gitaarduo
        Ongeremd op. Marc is een liefhebber van ongedwongen muziek maken, waarbij het publiek kan
        meezingen, feesten & dansen. Neem daarbij zijn innemendheid en zijn goeie contactuele eigenschappen
        en dan begrijp je waarom hij een onafscheidelijk muziekmaatje is van Ger, waarmee hij al muziek maakt
        vanaf eind jaren tachtig.
Mariam is Spaanse en begon op haar zesde jaar met piano spelen. Na haar studie conservatorium ging zij aan de slag als pianolerares. Zij speelde allerlei soorten muziek, waaronder: rock, klassiek, pop, jazz, folk en wereldmuziek. Ze deed dit in verschillende projecten o.a: theater, dans en circus en trad op voor zowel kinderen als volwassenen.
Eugène Lagerwey is 30 jaar geleden begonnen als toetsenist bij de top 40\100-band The Fuse en uitgegroeid tot frontman als leadzanger en slaggitarist. In die hoedanigheid heeft hij veel ervaring opgedaan op kermissen, bedrijfsfeesten en bruiloften. Maar ook voor bassen en percussie draait hij zijn hand niet om. Hij speelde maandelijks in een jamsessieband en top 40\100 band “Last Call XL”, ook treedt hij solo op als “poptroubadour”. Hij zong afgelopen jaren in een Prince tribute band. Deze veelzijdige muzikant maakte trio Ongeremd in 2013-2014 compleet, waarbij de driestemmige zang, het veelzijdige repertoire en het showelement een lust voor ogen en oren waren. Na een paar pauze jaren is hij weer terug en speelt hij momenteel weer lekker met Ongeremd mee.
Eind 80'er jaren is Bert... en de Rest gestart als "veredelde kampvuurband", en uiteindelijk uitgegroeid tot een
        "full grown" en "well respected" band. Een 'pretpopband' om precies te zijn. In de eerste plaats vooral pret voor
        het personeel van de band zelf en de pret werd alleen nog maar groter als er publiek in de buurt bleek te zijn!!!!!
Eind 1996 verscheen van de band een boek met de titel "Koorts op de planken". In dit boek stonden alle artikelen
        uit de Uitagenda aangevuld met andere avonturen en belevenissen van de band. Eind 1997 hielden de bandleden van
        Bert... en de Rest het voor gezien, de tien jaar net niet volmakend. Ger bespeelde de 6- en 12- snarige gitaar,
        mandoline, mondharmonica's, wasbord, grote tambourijn en betonbak. Ook nam hij een deel van de zang voor z'n
        rekening. Marc, die naast de zang de baspartijen voor z'n rekening nam (eerst op de wastobbe-bas en later op de
        mexicaanse bas) zong en speelde op gitaar.